պեղել բայ

Հայերեն

վանկեր՝ պե•ղել

Բայ

փորելով գետնի տակից որևէ հնություն հանել՝ գտնել
(հնց․) հողը փորել
(փխբ․) հնությունները կամ արխիվները քրքրել՝ որևէ բան գտնելու համար, որոնումներ կատարել
(փխբ․) հետազոտել, ուսումնասիրել
(փխբ․) որևէ հին՝ հնացած՝ իր դարն ապրած երևույթ՝ առարկա՝ սովորույթ և այլն վերստին կյանքի կոչել ◆ Լեզուն զարգանում է ազատ և չի կամենում հպատակվել լեզվաբանների պեղած հին օրենքներին: (Վահան Տերյան)
(փխբ․) նորոգել, քրքրելով արծարծել, բորբոքել ◆ Նորից մի՛ պեղիլ իմ հին վերքերը դառն ու լեղի: (Հակոբ Հակոբյան)
(փխբ․) քրքրել, փնտրտել, ման գալ ◆ Բեռնակիրը... պեղելով գրպանը երկու ֆրանկ տվեց: (Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) փորելով հանել՝ պոկել ◆ Աչքերը բնից պեղի: Վահագն Դավթյան