Կաղապար:Օրվա բառ/Նոյեմբերի 22, 2016 թ.
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ թագուհի
վանկեր՝ թա•գու•հի
Ստուգաբանություն
Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը չի հաստատված:
Գոյական
- թագավորի կինը ◆ Այո, այն ժամանակ, ես հայոց թագուհին՝ Աշոտ Երկաթի ամուսինը չէի լինի։ (Մուրացան) ◆ Անում է նրան իրեն թագուհին, յոթն օր, յոթ գիշեր հարսանիք անում։ Հովհաննես Թումանյան
- կին թագավոր ◆ Գոհար թագուհին շատ զորեղ թագուհի է, երևի։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) այն կինը կամ աղջիկը, որ ազդեցությամբ՝ այս կամ այն արժանիքով գերազանցում է իր շրջապատի կանանց կամ աղջիկներին◆ Վարթիկը էր թագուհի յուր գյուղի աղջիկների մեջ, նրան կոչում էին գեղեցիկ Վարթիկ։ (Րաֆֆի)
- (փխբ․) կին կամ աղջիկ, որ իր սիրով գերում է մեկին՝ իշխում է մեկի վրա ◆ Քնքուշ տողերում ես պիտի երգեմ սրտիս թագուհու նազելի պատկեր։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Հեռու դղյակի քնքուշ թագուհի։ (Վահան Տերյան)
- (փխբ․) իր նման առարկաների կամ երևույթների մեջ ամենագեղեցիկը՝ ամենալավը ◆ Ես մայիսն եմ ցողոտ, շաղոտ, ամիսների թագուհին։ Գրքերից ◆ Ահա վերջին տագնապի մեջ է անտառի չքնաղ թագուհին։ Հովհաննես Թումանյան
- նորահարսը հարսանիքի օրը ◆ Մեր թագավորն էր կարմիր․․․թագուհին կարմիր, հա՜յ կարմիր։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) խոշորագույն դերասանուհի՝ երգչուհի ◆ Մենք իբրև գեղարվեստ ջերմ երկրպագուներ, խոնարհվենք նրա թագուհու առջև։ (Շիրվանզադե)
- մայր մեղու
- շախմատի ամենաուժեղ խաղաքարը ◆ Միայն 125-րդ քայլում Բոտվիննիկին հաջողվեց իր հետևակը դարձնել երկրորդ թագուհին։ (Մամուլ)
- (փխբ․) իր շրջապատի նկատմամբ այն կինը կամ աղջիկը, որ չի աշխատում ◆ Մեր գլխին թագուհի է․ մատը մատին չի խփում։
Հոմանիշներ
- կայսրուհի, արքայուհի
- դշխո, դշխուհի, թագավորակին, արքայակին, կայսերակին, (հին)՝ բամբիշ, օգոստուհի, իսկուհի, տիկնանց տիկին, աշխարհատիկին (հնց․)
- տե՛ս նորահարս
- տե՛ս գեղեցկուհի