Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ընդարձակ

վանկեր՝ ըն•դար•ձակ

Կազմություն

Նախածանց՝ ընդ-^?, արմատ՝ արձակ:

Ածական

մեծ տարածություն բռնող, լայնարձակ, լայնատարած ◆ Առաջին անգամն էր, որ ես այդքան բարձրից դիտում էի շրջապատը, ընդարձակ զմրուխտյա մի դաշտ: (Վահան Թոթովենց) ◆ Ընդարձակ դահլիճը լիքն էր մեծ հասարակությամբ: (Ավետիք Իսահակյան)
ծավալով մեծ, ծավալուն ◆ Երկինքը բոցավառվում էր մի ընդարձակ հրդեհով: (Դանիել Վարուժան)
լայն անցք ունեցող ◆ Դուրս եկավ Իլիան դարբասն ընդարձակ: Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) ըստ տարածվածության և ընդգրկման մեծ ◆ Այս մարմինը (կազմակերպություն) ընդարձակ ճյուղերն ունի Թուրքիո ամեն կողմերը: «Երևանյան օրեր»
(փխբ․) բազմակողմանի, խոր, հիմնավոր ◆ Զորավարը... յուր լայն, ընդարձակ հայացքների համեմատ ուղղություն էր տալիս: (Րաֆֆի) ◆ Մուշեղը... ունի փորձ և ընդարձակ հմտություններ: (Րաֆֆի) ◆ Իսկ ավելի ընդարձակ բարոյական և հոգևոր կրթությունը հանձնված էր առանձին վարժապետների: (Րաֆֆի)
(փխբ․) շատ, բազմազան, բազմապիսի ◆ Նրա տունը... իր փոքրիկ ծավալի մեջ բովանդակում էր ընդարձակ բավականություններ: (Րաֆֆի)
հանգամանորեն, ծավալուն ◆ Կոնսիստորիայի վճիռը... դրված է չափազանց ընդարձակ: (Ակսել Բակունց) ◆ Նա մի ընդարձակ դիմում գրեց կենտկոմի բյուրոյին: Սերո Խանզադյան
(փխբ․) ամենուրեք և մեծ թափով կատարվող, մեծ չափերի հասնող ◆ Ընդարձակ շինարարություն:
(փխբ․) ոչ սահմանափակ, մեծ իրավունքներով օժտված ◆ Դասագիրք կազմողների արտոնությունները պարոնի կարծածից շատ ավելի ընդարձակ են: Հովհաննես Թումանյան
մանրամասն, երկար ◆ Ուրիշ անգամ գուցե առիթ լինի ավելի ընդարձակ խոսելու: Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) ամուր, հաստատուն ◆ Շատ ընդարձակ հիման վրա ըրավ այդ գործն: Տիգրան Կամսարական

շարունակել․․․