թառամել բայ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թառամել

վանկեր՝ թա•ռա•մել

Բայ

թարմությունը կորցնել, սկսել դեղնել ու չորանալ, թարշամել, թոշնել, ճլորել ◆ Եվ մազերը պճնող դրախտավարդերի պսակը թառամել էր արդեն: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Արտերը անջուր մնալով ծարավությունից թառամել, թարշամել էին: (Րաֆֆի)
(փխբ․) խորշոմել, կնճռոտվել ◆ Նրա դեմքը թառամեց մինչև գարուն մնացած տանձի պես: (Բոգդան Վերդյան)
(փխբ․) թուլանալ, աշխույժը կորցնել, եռանդից, ավյունից զրկվել (մարդկանց մասին)
(փխբ․) պայծառությունը կորցնել, գույնը գցել, խամրել, խունանալ
(փխբ․) ջերմությունը՝ պայծառությունը թուլանալ, մարել ◆ Արևը... թառամած ճառագայթներով ներկում էր բարձր շենքերի կտուրները: (Նար-Դոս)
(փխբ․) զարգանալուց դադարել, լճանալ, առաջադիմություն՝ զարգացումը խիստ թուլանալ ◆ Շահ Աբասի ժամանակ ծաղկած ու նրանից հետո թառամած վաճառականությունը մի փոքր շունչ առավ: (Րաֆֆի)
(փխբ․) ծերանալ
(փխբ․) նվաղել, սիրտը մարել
(փխբ․) երիտասարդական թարմությունը կորչել՝ կորցնել ◆ Նախանձը չափ չուներ այդ փառասեր Արծրունու սրտում, թեև նա արդեն հասակ առած և թառամած կին էր: (Րաֆֆի) ◆ Օրիորդն օրեցօր թառամում է, մաշվում ու հալվում: (Շիրվանզադե)
(փխբ․) եռանդը՝ աշխուժությունը կորչել ◆ Թառամում է սիրտս ահա, պաղ է էս կյանքն ու տխուր: Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

թոշնել, թորշոմել, թոռոմել, թարշամել, ճլորել, խշփել, պժկել, սալարել, վռշնել, թլմշել, թոշմել, թոռմել, թոռմշկել, թոռմտել, թոռմոտկել, թմթռկել, թոռմոշկել, թռմշկել, ճղճմել, թնթռել, թնթռկել, թռվահակել, թզկել (պտղի), ծեռել (բույսի), ժամանակը անցնել

շարունակել․․․