քամի գո

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ քա•մի

Ստուգաբանություն

օդային հոսանքի շարժում հորիզոնական ուղղությամբ, հողմ ◆ Քամին հյուսիսային էր, եղանակը ցուրտ
օդի թեթևակի շարժում, հով, զեփյուռ ◆ Օդափոխիչը միացրու՛․ թող մի քիչ քամի անի
(ժղ․)՝ փորի գազեր, փուք
(ժղ․)՝ դատարկաբանություն, անիմաստ խոսակցություն ◆ Քունն էն ա, քամի անելով քեզպեսների հետ ման գաս, խալխին էլ չի հավանես
(ժղ․)՝ հոդացավ, ոսկրացավ
(փխբ․)՝ սուտ խոսք, ստախոսություն, փչոց
(փխբ․)՝ ոչնչություն, ունայնություն ◆ Մին էլ տեսար երևույթ եղավ ու քամի դառավ կորավ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․)՝ քամու նման արագասույր (առավել ձիերի մասին) ◆ Դա հո ձի չի, քամի է, քամի Սերո Խանզադյան