 ծանրանալ բայ

Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ɔɾvɑ bɑr/ɔɡɔstɔsi 11, 2015 tʰ.]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծան•րա•նալ

Ստուգաբանություն

Բայ

ծանր դառնալ, քաշը` կշիռն ավելանալ
գիրանալ, ծանրամարմին դառնալ
(փխբ․) լցվել, ատոքանալ ◆ Այդպես ցողունն է հանդում ծանրանում: Եղիշե Չարենց
հոգնելուց թուլանալ` բթանալ ◆ Դուրս են գալիս նրանք, որոնք հետկեսօրյա քնից ծանրացել են: (Ակսել Բակունց)
դժվարանալ, շատանալով դժվարություններ առաջ բերել ◆ Միքայելի աշխատություններն այժմ ավելի ծանրացան: (Շիրվանզադե)
ավելանալ, մեծանալ, հավելումով դրությունը` վիճակը դժվարին դարձնել ◆ Ապրուստի պիտույքների վրա ծանրանում են ավելի խանի անտանելի հարկերը: (Րաֆֆի)
ծանր` լուրջ` վտանգավոր բնույթ ստանալ ◆ Երեկոյան հիվանդի դրությունն ավելի ծանրացավ: (Ակսել Բակունց)
(փխբ․) ճնշել, ծանր կերպով ազդել, ճնշող ազդեցություն ունենալ ◆ Դալար սրտիս սուրբ արցունքը քարացավ ու ծանրացավ սրտիս վրա դառնագին: (Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) հատկապես կանգ առնել` շոշափել` արծարծել, հատուկ ուշադրության առարկա դարձնել ◆ Զեկուցողը ծանրացավ վեճի առարկա դարձած հարցի վրա: (Սովետական Հայաստան)
(փխբ․) կուտակվել, թանձր` խիտ կերպով տարածվել ◆ Հորիզոնի վրա կրկին ամպերն են մութ ծանրանում: Եղիշե Չարենց
(փխբ․) լարված դառնալ, շիկանալ ◆ Մթնոլորտը ծանրացավ, ճնշեց թանձր լռությունը: Դերենիկ Դեմիրճյան
ծանրաբեռնվել, որևէ բան առատորեն ունենալ` կրել ◆ Սեղանը ծանրացել էր ուտելիքներից: (Գարեգին Սևունց)
(փխբ․) ծանր կացություն` դրություն` վիճակ ստեղծվել ◆ Շրջապատման մեջ մնացած ջոկատի դրությունը ծայրահեղորեն ծանրացել էր: (Սովետական Հայաստան)
կյանքի պայմանները վատթարանալ ◆ Ապրուստը` կյանքը ծանրանալ:
իր ծանրությամբ ճնշել ◆ Ապառաժի հսկայական բեկորը ծանրացել էր նրա վրա, և նա արդեն շնչել չէր կարողանում: Լևոն Բաշալյան
լրջանալ, ծանրաբարո դառնալ ◆ Այդ թեթևսոլիկ աղջիկն այնպես էր ծանրացել, որ ճանաչել չէր կարելի: «Գրական թերթ»
վրան մի բան իջնելով` հենվելով ճնշել` սեղմել ◆ Հենց այդ միջոցին մի ուժեղ ձեռք ծանրացավ նրա ուսին: (Ժյուլ Վեռն)
հակվել դեպի ցած, խոնարհվել, կռանալ ◆ Լի հասկերն են ծանրացել գլուխներով ոսկեգույն: «Գրական թերթ»

շարունակել․․․