Կաղապար:Օրվա բառ/Օգոստոսի 16, 2016 թ.
Արտաքին տեսք
Հայերեն
վանկեր՝ պար•ծեն•կոտ
Ածական
- չափից դուրս պարծեցող, ինքնաբավական, ինքն իրենով չափազանց գոհ ◆ -Հե՜յ, կանչեց, գոռոզ, պարծենկո՛տ Կաղնի, Դե լավ ճանաչիր ինձ ու քեզ հիմի: Հովհաննես Թումանյան
- ինքն իրեն գովող, ինքնագով
- գոռոզամիտ, գոռոզ
- մեծախոս, մեծ-մեծ խոսող
- պարծենկոտություն արտահայտող՝ պարունակող
Գոյական
- պարծեցող, հպարտացող, իր գլուխը գովող անձ ◆ Նստած է Համոն այն հայհոյասեր լինինականցին, այն պարծենկոտը, որ չի հավանում ոչ ոքի՝ բացի սեփական անձից: Եղիշե Չարենց
Մակբայ
- պարծենկոտությամբ, պարծենալով, պարծենկոտ կերպով ◆ Եվ պարծենկոտ կպատմի, թե ինչպես... Մրոցը մի զինվոր էլ չի տվել: (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
- ինքնագոհ, անձնագոհ, ինքնաբավական, ինքնապանծ, ինքնապարծ, ինքնահաճ, ինքնահաճո, լակաշբերան, լոբպազ (գվռ․), մեծապանծ, մեծապարծ, սնապարծ, պարծուկ (հզվդ․)
- ինքնագով, անձնագով, գովգովիկ, կոկոզավիզ (հնց․), (գվռ․)՝ գովվտան, գովվան, լողվա, շփացուկ, ճըռթ
- մեծախոս, մեծաբան, հոխորտաբան, հոխորտախոս, ֆանֆարոն (գրք․), (հնց․)՝ կոկոզաբան, պայլանկ, վռան
- տե՛ս գոռոզ, գոռոզամիտ