Jump to content

Կաղապար:Օրվա բառ/Օգոստոսի 30, 2017 թ.

Վիքիբառարան-ից


տուրք

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ տուրք

վանկեր՝ տուրք 

Գոյական

  1. ընդհանուր անուն ամեն տիպի հարկերի, որ ազգաբնակչությունը պարտադիր կերպով վճարում է պետությանը կամ տեղական իշխանություններին՝ սահմանված քանակով ու կարգով ◆ Գլխահարկը, մաքսը, տասանորդը, սակը և այլն տուրքերի զանազան տեսակներ են։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Մելիքի ձեռքով էր հավաքվում տուրքը և ամեն հարկեր, որ պետք էր վճարել խանին։ (Րաֆֆի)
  2. (հնց․) քանակը այն հեղուկի կամ գազի, որ տալիս է մի աղբյուր որոշ ժամանակի ընթացքում ◆ Տուրքը ջրի ամեն օր Իր սուրբ ծոցեն Արարատ Մայրախնամ ինձ սնունդ պարգևում է լիառատ։ Ռափայել Պատկանյան
  3. (փխբ․) անհրաժեշտ կամ ակամա պարտականություն՝ պարտք ◆ Սովորության անխուսափելի տուրք: ◆ Ասում են, ժամ է, հեռանամ, կորչեմ, Տամ տուրքս այս խիստ դատվոր բնության։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  4. (հնց․) բնատուր ձիրք
  5. (եկեղ․) նվեր, նվիրատվություն ◆ Օրհնյալ լինի ժողովուրդը, նա իր տուրքը երբեք չի խնայել մեր վանքից, երբ ունեցել է, տվել է։ (Րաֆֆի) ◆ Կյանքի այդ մնացորդը ա համարում էր ինչ-որ երկնային տուրք։ (Շիրվանզադե)
  6. (փխբ․) այն, ինչ որ մեկը պարտադիր է՝ պետք է տա՝ կատարի ըստ իր կոչման՝ ձիրքի և այլն ◆ Ավելի կամ նվազ ինքնատիպությամբ գեղարվեստին բերին իրենց հանճարին տուրքը: (Ա․ Սեստ)

Հոմանիշներ

  1. հարկ
  2. տե՛ս մաքս
  3. տե՛ս սակ
  4. տե՛ս ժամուց
  5. տե՛ս նվեր
  6. տե՛ս ձիրք

Արտահայտություններ

  1. տուրք տալ
    1. հարկ վճարել ◆ Մի՞թե դու կուզեիր, որ պատերազմներից ավերված ռամիկն ու շինականը, որ հազիվ կարող են տուրք տալ արքունիքին, զորք պահելու, տուրք տան և պարապ ու ծույլ եկեղեցականներին։ Ստեփան Զորյան
    2. հակառակ իր կամքի ենթարկվել որևէ բանի, անխուսափելի զիջումներ անել ◆ Շեքսպիրը գրելով սոնետների մի ամբողջ ժողովածու (154 հատ) պարզապես տուրք է տվել իր ժամանակին։ Հարություն Սուրխաթյան

շարունակել․․․