Հայերեն

վանկեր՝ լ(ը)խ•պոր

շատ հասնելուց փափկած՝ կակղած ◆ Մի քանի հատ լխպոր ծիրան կերավ: Սահակ Ամատունի ◆ Թող ամառփան պտուղները խառսնին, կաթյուկ անեն վեր կանաչ խոտին լղմոր լըղմոր լղպորվին: ԱՏՍ
ձվից նոր դուրս եկած, շատ թույլ ◆ Ո՞ր հարևանիս մի ծեղը, մի հավի լխպոր ձագը թաքուն հափշտակել եմ, ո՞ր մի երեխի չոռ եմ ասել: (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ծիծեռնակի ճուտը դեռ լղպոր է: (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Էրգու լղբեր հավ ունի: (Ձեռագիր)
(անարգ․) լակոտ, փսլնքոտ ◆ Սո՞ւտ եմ ասում, այ լխպոր, էդ էլ չլնի հերվանը: (Աթաբեկ Խնկոյան) ◆ Երեյվա լխպուեր լակուետը կըլխիս խրատ է կյառթալի: {{Հեղինակ|ԺՎ
նիհար, վտիտ
կեղտոտ
ջրիկ, անյուղ, անխին (թան, սպաս) ◆ -Քիրվա,- կըսե հայն,- կը տեսնա՞ս, հաց չունինք, ես լե առանց հացի լղպոր թան կուտիմ: Բնս