հինավուրց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hinɑˈvuɾt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հինաւուրց

վանկեր՝ հի•նա•վուրց 

Ածական

1. օրերով հին, շատ արիքավոր, ծերացած
2. վաղեմի, վաղուց գոյություն ունեցող, հնօրյա

Հոմանիշներ

1. վաղեմի, հնօրյա, վաղնջական, հին, հինավուր (հնց․), հինութ (հզվդ․)
2. տե՛ս տարիքավոր, ծեր , ալեհեր ։

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ancient գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ стародавний (ru) ‎(starodavnij), старинный (ru) ‎(starinnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։