վարձույթ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɑɾˈd͡zujtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վար•ձույթ 

Գոյական

1. որոշակի վարձավճարով շարժական գույքը ժամանակավոր օգտագործման տալը` տրամադրելը
2. այդպիսի գույքի վարձավճարային ժամանակավոր օգտագործումը [պրոկատ]
3. (տնտգ․) վարձույթի պայմանագրով, որպես մշտական ձեռնարկատիրական գործունեություն գույքը վարձակալության հանձնող վարձատուն պարտավորվում է վճարի դիմաց վարձակալի ժամանակավոր տիրապետմանը և օգտագործմանը հանձնել շարժական գույք

Հոմանիշներ

1. ծախարկելի
2. այրունծախ
3. վճարտակելի

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
վարձույթագրասենյակ վարձույթային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ прокат (ru) ‎(prokat), аренда (ru) ‎(arenda), наем (ru) ‎(najem) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։