աբեղա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աբեղայ


Հայ աբեղա

վանկեր՝ ա•բե•ղա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն ասորերեն abīlā բառից։

Գոյական

  1. (կրոն․) միայնակյաց կրոնավոր
  2. (կրոն․) վանական կրոնավոր ◆ Մռայլ հեռուներից եկած մի աբեղա՝ ընտելացած խոհեմ երազի ու կյանքի։ Եղիշե Չարենց
  3. (կրոն․) կուսակրոն քահանա
  4. (փխբ․) աշխարհիկ կյանք չվարող մենակյաց անձնավորություն ◆ Մռայլ պատերի միջում մեծացա, Հոգով դեռ մանուկ, կյանքով աբեղա: Հովհաննես Թումանյան (թարգմանություն)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. վանական, վարդապետ (աստիճան ունեցող), միաբան, միաբանական, սքեմավոր (հզվդ․), կնգուղավոր, վանակաց, վանակյաց, սևագլուխ (բրբ․)
  2. կուսակրոն, ճգնավոր, ճգնավորական, ճգնակյաց, ճգնական, առանձնաբնակ, ասկետ, մենաբնակ, անապատաբնակ, անապատական, (հնց․)՝ առանձնակաց, առանձնակյաց, մենակաց, մենակյաց, միանձն, միայնակեցական, միայնակյաց, միակյաց, միայնավոր, միայնավորական, ներանձնավոր, (հզվդ․) մոնազն, մոնոզոն, մոնոզոնակ, մոնոքոս, գերաշխարհական, գերաշխարհիկ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]


Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Աբեղա: