աբրեշում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑbɾɛˈʃum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ աբ•րե•շում 

Գոյական

1. (ժղ․) Բալու՝ մետաքս ◆ Կտավ գորձողը աբրեշում գորձողին չի հավնի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Հոմանիշներ

1. (ժղ․) մետաքս, մետաքսակտոր, կերպաս, աբրիշում , ղարան(ա)վուզ, ղարնաուզ (գվռ․)

Արտահայտություններ

1. (հնց․) աբրեշում բանալ - մետաքսի թելը կարժառից տարբեր վիլակների վրա փաթաթել
2. աբրեշում դառնալ -
   1. Թբիլիսի՝ շատ նուրբ, մետաքսանման դառնալ ◆ Դաստամազդ դառավ սիմ ու աբրեշում։ (Սայաթ-Նովա)
   2. բարկությունը իջնել, մեղմանալ, փափկել ◆ Դրանից հետո ծերուկը փափկեց, դարձավ աբրեշում։
3. աբրեշումի ճիճու (աբրշիմի ճիճու)- Շերամի որդ, շերամ ◆ Մերը ղրկեց հիքին, որ գնա թթենու տերև բերի աբրշիմի ճիճվի համար։ (Պերճ Պռոշյան)

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	աբրեշում(ը)	աբրեշումներ(ը)
Սեռ.	աբրեշումի	աբրեշումների
Տր.	աբրեշումի(ն)	աբրեշումների(ն)
Հայց.	աբրեշում(ը)	աբրեշումներ(ը)
Բաց.	աբրեշումից	աբրեշումներից
Գործ.	աբրեշումով	աբրեշումներով
Ներգ.	աբրեշումում	աբրեշումներում

Բաղադրյալ բառեր
աբրեշումե աբրեշումեղեն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ silk ռուսերեն՝ шелк (ru) ‎(šelk) հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ ռուսերեն՝ шелк (ru) ‎(šelk) շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ածական

1. (փխբ․) հեզ՝ խոնարհ բնավորությամբ անձ
2. (փխբ․) նուրբ, քնքուշ ◆ Ձենը (ը)բրուշում ա։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։