ագարակատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɡɑɾɑkɑˈtɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•գա•րա•կա•տեր
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- ագարակի տեր, ագարակ ունեցող անձ, ֆերմեր
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- (գյուղտնտ․) ֆերմեր, ագարակապան
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ագարակատեր(ը) | ագարակատերեր(ը) |
| Սեռ. | ագարակատիրոջ | ագարակատերերի |
| Տր. | ագարակատիրոջ(ը) | ագարակատերերի(ն) |
| Հայց. | ագարակատերոջ(ը) | ագարակատերերի(ն) |
| Բաց. | ագարակատիրոջից | ագարակատերերից |
| Գործ. | ագարակատիրոջով | ագարակատերերով |
| Ներգ. | (ագարակատիրոջում) | (ագարակատերերում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։