ադամանդակուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑdɑmɑndɑˈkur]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•դա•ման•դա•կուռ
Ածական
- ադամանդից պատրաստած՝ սարքած
- ադամանդով զարդարած ◆ Մոտենում է նա ոսկեհուռ և ադամանդակուռ մի տուփի։ (Վահան Թոթովենց)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ադամանադազարդ, ակնազարդ, գոհարազարդ, ականազարդ, ադամանդակապ, գոհարակապ, ականակապ, գոհարակուռ, ադամանդահեռ, ականահեռ, ադամանդահուռ, ականահուռ, ականապաճույճ, ականաշար
- ադամանդյա, ադամանդեղեն, շողակնե, շողակնյա, ադամանդահեռ, ադամանդահուռ, ադամանդակապ, ադամանդակուռ, ադամանդավոր, ականակապ, ականահեռ, ականահուռ, ակնակուռ, ակնահեռ, ակնավոր, ալմաստե, ալմաստյա, քարավոր (խսկց․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։