Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•դա•մոր•դի

Ստուգաբանություն

(հնց․) (նորբ․) մարդ, մարդ արարած ◆ Տանջված ու որբ ադամորդուն ասում եմ ես՝ մնաս բարով։ (Վահան Տերյան)

մարդ, մահկանացու, ասուն, ադամ, ադամածին, ադամածնունդ, հոգևոր, մահավոր, մարմնավոր, երկրավոր, հողածին, երկրածին, հեղաստեղծ, հողեղեն, կանանցածին, դեմետրածին, կավաստեղծ, կավակող, (ժղ․)՝ հումկաթնակեր, հացակեր, երկոտանի, մարդ արարած, մեղաց որդի, լո (գվռ․)

Բաղադրյալ բառեր
ադամորդություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ man, human being գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ âdemoğlu իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ человек (ru) ‎(čelovek) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։