ազգագրագետ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑzɡɑɡɾɑˈɡɛt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ազ•գագ•րա•գետ 

Գոյական

1. ազգագրության մասնագետ, էթնոգրաֆ

Հոմանիշներ

1. ազգագիր, ցեղագիր

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	ազգագրագետ(ը)	ազգագրագետներ(ը)
Սեռ.	ազգագրագետի	ազգագրագետների
Տր.	ազգագրագետին	ազգագրագետներին
Հայց.	ազգագրագետի(ն)	ազգագրագետների(ն)
Բաց.	ազգագրագետից	ազգագրագետներից
Գործ.	ազգագրագետով	ազգագրագետներով
Ներգ.	(ազգագրագետում)	(ազգագրագետներում)

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։