Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ ազ•դա•րար
տեղեկացնող, հայտնող, իմաց տվող ◆ Ազդարար ◆ Հովիվների ազդարար (Մուրացան)
(հնց․) հայերեն առաջին պարբերաթերթի անունը ◆ «Ազդարարի
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ Հոգնակի թիվ
Ուղղ. ազդարար(ը) ազդարարներ(ը)
Սեռ. ազդարարի ազդարարների
Տր. ազդարարի(ն) ազդարարների(ն)
Հայց. ազդարար(ը) ազդարարներ(ը)
Բաց. ազդարարից ազդարարներից
Գործ. ազդարարով ազդարարներով
Ներգ. ազդարարում ազդարարներում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
