Jump to content

աժդահակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աժ•դա•հակ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. անճոռնի ու վիթխարի հսկա ◆ Գոռում է մեր աժդահակը, - Մեծագլուխ իր մահակը Ետ է տանում ու ցած բերում, Խանութպանին շեմքում փռում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Բայց ինձ ըսկի չլսեց էլ էս անճոռնի աժդահակը։ Հովհաննես Թումանյան
  2. Հավարիկ՝ նույնն է՝ աժդահար - մեծ օձ, վիշապ ◆ Էտուց ետև էլի ըղունկին գրել է․ էս անգամ դարձել է մի աժդահար օձ։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)

Ածական

  1. Հավարիկ, Նոր Նախիջևան, Շիրակ, Վան, Սասուն, Մոկս՝ նույնն է՝ աժտըհա, վիթխարի ուժով ու մեծությամբ - աժդահա, մեծ վիթխարի ◆ Էս մարթերք աժտըհար են։ Ժվ
  2. Հավարիկ՝ (փխբ․) շատակեր

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. հսկա, աժդահակ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]