ալամ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈlɑm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լամ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն արաբերեն alam:
Գոյական
- (գվռ․) նույնն է՝ ալեմ - աշխարհ ◆ Աշխարհն ունի, ալամն ունի, մենակ չէ։ (Շիրվանզադե) ◆ Ալեմին սուլթան ըլլայի։
Ածական
- Նոր Նախիջևան, Մալաթիա՝ ամբողջ, բովանդակ, բոլոր ◆ Ալամ գիտի, թե ինչպես ա սիրում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Քա, խորոտիկ, քա, մազերով, դու վի՞րն ես, Աշխարհ գիտի, ալամ գիտի, դու իմն ես։ Ժող․ երգ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]- ալամ աշխարհ(ք), ալեմ աշխարհ - ամբողջ աշխարհ ◆ Թող ալամ աշխարհքը էտ պենը գիտենա։ (Խաթաբալա) ◆ Ալամ աշխըրքին մեջ խաղք էր էղեր Հարութը, ան հեչ մեկին քով էրես չուներ։ (Ձեռագիր)
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալամ(ը) | ալամներ(ը) |
| Սեռ. | ալամի | ալամների |
| Տր. | ալամի(ն) | ալամների(ն) |
| Հայց. | ալամ(ը) | ալամներ(ը) |
| Բաց. | ալամից | ալամներից |
| Գործ. | ալամով | ալամներով |
| Ներգ. | ալամում | ալամներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։