ալմազ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑlˈmɑz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ալ•մազ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- (հնք․) կարծր, թափանցիկ ու փայլուն քար, որ բաղկացած է բյուրեղացած զուտ բնածուխից, ադամանդ ◆ Սովորել եմ ալմազի պես լինել կարծր, անխոցելի։ (Հակոբ Հակոբյան)
- հատկապես մի կողմը տաշած բարակ ադամանդ
- փոքրիկ ձողիկի ծայրին ագուցած ադամանդ, որով կտրում են ապակին
- (փխբ․) ադամանդի նման հստակ փայլով առարկա
Ածական
- (փխբ․) շատ կարծր
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ադամանդ, ալմաստ, ակ, ակնաքար, շողակ(ն), գոհար, վարդենիկ, քար (խսկց․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալմազ(ը) | ալմազներ(ը) |
| Սեռ. | ալմազի | ալմազների |
| Տր. | ալմազի(ն) | ալմազների(ն) |
| Հայց. | ալմազ(ը) | ալմազներ(ը) |
| Բաց. | ալմազից | ալմազներից |
| Գործ. | ալմազով | ալմազներով |
| Ներգ. | ալմազում | ալմազներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։