ալուճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈlut͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•լուճ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * alo-sko` * al- «աճել, աճեցնել, սնել» արմատից. հմմտ. լատիներեն alō «սնել», alescō «աճել, մեծանալ», հին իռլանդերեն alim «սնում եմ», հին իսլանդերեն ala «սնել»։
Գոյական
- սզնի ծառի պտուղը, տե՛ս ալոճ ◆ Հազրոն… անցավ լեռից լեռ, քարանձավից քարանձավ, կերավ ընդեղեն, և ալուճ, և մասուր։ (Ակսել Բակունց) ◆ Նախրորդ հարցուց․— Մհեր, դու հե՞բ տելնես ըդ տեղեն։ Էն լե ասեց․— Հեբոր ցորեն եղավ քընց ալուճ ու գարին եղավ քընց մասուր մի։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Բռնաշենցին զբաղվում էր ընկույզի կամ կարմիր ու սպիտակ ալուճի փոխանակությամբ։ Խաչիկ Դաշտենց
- վարդազգիների ընտանիքին պատկաող ծառերի և թփերի ցեղ, ալոճենի ◆ Նրանք բարձրացան բարձր խոտերի, արևածաղիկների, մասրենիների, ալուճների և մացառների միջից և կանգ առան սարի կշտին։ (Վահան Թոթովենց)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ալուճ(ը) | ալուճներ(ը) |
| Սեռ. | ալուճի | ալուճների |
| Տր. | ալուճի(ն) | ալուճների(ն) |
| Հայց. | ալուճ(ը) | ալուճներ(ը) |
| Բաց. | ալուճից | ալուճներից |
| Գործ. | ալուճով | ալուճներով |
| Ներգ. | ալուճում | ալուճներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։