ախոռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ա•խոռ 

Ախոռ1[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Պարսկական փոխառություն է, պարսկերեն՝ ٱخور āxūr ախոռ, պահլավերեն՝ āxvar ախոռ, āxvar i stōrān գոմ, քրդերեն՝ اخور axūr ախոռ, մսուր, աֆղաներեն՝ āxōr, որոնք բոլորը ծագել են զանդկերեն * āxvarəna ձևից։ Զանդկերեն ձևն էլ ծագում է ā մասնիկից և xvar ուտել, խմել արմատից։ Փաստորեն, ախոռ բառացի նշանակում է ուտել-խմելու տեղ։

Իրանական փոխառություններ են նաև ասորերեն` axur, չաղաթայ՝ axor մսուր, արևելյան թուրքերեն՝ اوخور ǒxǒr ձիու ախոռ, օսմաներեն՝ اخور áxor, axər ախոռ, թալմուդերեն՝ אהוריר ախոռապետ։

Գոյական

ախոռ
  1. շենք կամ շենքի մաս, որտեղ պահվում են անասունները ◆ Ախոռի սուր, անախորժ հոտը, տոգորված ավելի ևս անախորժ ջերմությամբ, դիպավ նրա քթին։ (Մուրացան) ◆ Ախոռում ձմռան գիշերին վրնջում է ձին։ (Ակսել Բակունց)
  2. Ագուլիս՝ տավարի, էշի մսուր ◆ Կովը շուտ-շուտ դեպի դռանն էր նայում, հորթուկին լիզում, վիզը ախոռի փայտերին քսում, քորում։ (Ակսել Բակունց)
  3. (փխբ․) շատ կեղտոտ տուն՝ բակ և այլն
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. գոմ, անասնագոմ, ախոռատուն (հզվդ․), ախոռանոց, գոմանոց
  2. ձիանոց, ձիաստան, ձիարան
  3. ասպաստան, փակաղ (հնց․)
  4. մսուր(ք)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. ավգյան ախոռ
    1. չափազանդ կեղտոտ տեղ (շենք, տուն և այլն)
    2. (փխբ․) խառնակ գործ, երևույթ
  2. ախոռ սաքու - տե՛ս ախոռսագի

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Ախոռ1[խմբագրել]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. Վան՝ փայտյա սեպ, որ գութանի էշի ոտքը միացնում է վարած հողը շրջող մասի հետ․ ճամասոխ ◆ Վռանն ու ախոռքները կը ճռռան։ Ատ
  2. փայտյա սեպ, որ միացնում է սայլի կամ գութանի երկու մասերը, վռան

Աղբյուրներ[խմբագրել]