ախուվախ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑχuˈvɑχ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•խու•վախ 

Գոյական

1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Թբիլիսի, Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Մուշ, Խոտուրջուր՝ հառաչելը, ախուվախ անելը, վշտի, ցավի արտահայտություն, հառաչանք ◆ Երկուսն էլ ախուվախ անելով հիշեցին հարազատներին: Սերո Խանզադյան ◆ Օրերս ախ ու վախով անցան։ (Ձեռագիր)
2. հառաչանքի ձայն
3. վիշտ, սուգ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս հառաչանք
2. տե՛ս վիշտ

Արտահայտություններ

1. ախուվախ անել, ախուվախ քաշել, ախուվիշ անել - վշտից՝ ցավից և այլնից հառաչել, հոգոց հանել ◆ Փիս խաբար ին իմանում վաթանեմեն, ախ ու վախ ին քաշում։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Ախուվախ էնելն փարա չի էնել։ (Մ․Հաճյան) ◆ գիշեր-ցերեկ մտածում էի ախ ու վիշ անում։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	ախուվախ(ը)	ախուվախեր(ը)
Սեռ.	ախուվախի	ախուվախերի
Տր.	ախուվախի(ն)	ախուվախերի(ն)
Հայց.	ախուվախ(ը)	ախուվախեր(ը)
Բաց.	ախուվախից	ախուվախերից
Գործ.	ախուվախով	ախուվախերով
Ներգ.	ախուվախում	ախուվախերում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ moan գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ахи охи, аханье, оханье վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։