ախտորոշագիտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑχtɔɾɔʃɑɡitutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ախ•տո•րո•շա•գի•տութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- բժշկության մի բաժինը, որ ուսումնասիրում է հիվանդությունների ախտանիշները և այն մեթոդներն ու սկզբունքները, որոնցով ախտորոշում է կատարվում (դիագնոստիկա)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ախտորոշաբանություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ախտորոշագիտություն(ը) | ախտորոշագիտություններ(ը) |
| Սեռ. | ախտորոշագիտության | ախտորոշագիտությունների |
| Տր. | ախտորոշագիտության(ը) | ախտորոշագիտությունների(ն) |
| Հայց. | ախտորոշագիտություն(ը) | ախտորոշագիտություններ(ը) |
| Բաց. | ախտորոշագիտությունից | ախտորոշագիտություններից |
| Գործ. | ախտորոշագիտությամբ | ախտորոշագիտություններով |
| Ներգ. | ախտորոշագիտությունում | ախտորոշագիտություններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։