Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր ՝ ա•ծա•կան
խոսքի մաս, որը ցույց է տալիս առարկայի որպիսությունը, հատկությունը, վերաբերությունը (ածական անուն)
մակդիր, մականուն, որակում (մեծ մասամբ բացասական իմաստով) ◆ Լսվում էին զանազան լեզուներով ամենակեղտոտ ածականներ (Շիրվանզադե)
ածական անուն - խոսքի մաս, որը ցույց է տալիս առարկայի որպիսությունը, հատկությունը, վերաբերությունը
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ Հոգնակի թիվ
Ուղղ. ածական(ը) ածականներ(ը)
Սեռ. ածականի ածականների
Տր. ածականի(ն) ածականների(ն)
Հայց. ածական(ը) ածականներ(ը)
Բաց. ածականից ածականներից
Գործ. ածականով ածականներով
Ներգ. ածականում ածականներում
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
