ականաձիգ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑkɑnɑˈd͡ziɡ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•կա•նա•ձիգ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (ռազմ․) ականներ աձակող՝ նետող մարտիկ
- ականանետով կռվող մարտիկ
- ականներ արձակող կարճ և լայնաբերան հրազեն, ականանետ ◆ Թշնամու ավտոմատներն ու ականաձիգները կրակի տակ էին պահում դեպի ճահիճն ընկած շերտը։ (Հրաչյա Քոչար)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ականանետորդ
- ականանետ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ականաձիգ(ը) | ականաձիգներ(ը) |
| Սեռ. | ականաձիգի | ականաձիգների |
| Տր. | ականաձիգի(ն) | ականաձիգների(ն) |
| Հայց. | ականաձիգ(ը) | ականաձիգներ(ը) |
| Բաց. | ականաձիգից | ականաձիգներից |
| Գործ. | ականաձիգով | ականաձիգներով |
| Ներգ. | ականաձիգում | ականաձիգներում |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։