Jump to content

ականջալուր

Վիքիբառարան-ից


Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑkɑnd͡ʒɑˈluɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•կան•ջա•լուր 

Ածական

  1. անձամբ՝ իր ականջով լսած՝ լսող
  2. (փխբ․) ականջները սրած՝ լարած

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. վկա
  2. ականջաբաց, ականջները սրած, ականջները տնկած, ականջները ցցած

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. ականջալուր լինել - անձամբ լսել ◆ Ականջալուր եղի՛ր, արքա՛, արդարաձայն իմ խոսքին։ (Գեղամ Սարյան)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]