ակմբել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑkmˈbɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ ա•կ(ը)մ•բել 

Բայ

1. խմբել, հավաքել, ժողովել ◆ Եվ ակմբեց որդի և թոռ, և թոռնորդի, համակմբեց յուր ցեղն ի մի։ (Նաիրի Զարյան)
2. (հնց․) խմբվել, հավաքվել, ժողովվել

Հոմանիշներ

1. խմբել, համախմբել, մեկտեղել (հզվդ․)
2. խմբվել, հավաքվել, համախմբվել, (հնց․)՝ գյույթել, տարմանալ, (գվռ․)՝ քոմվել, քռոշալ

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ ակմբել Ենթակայական դերբայ ակմբող Հարակատար դերբայ ակմբած Համակատար դերբայ ակմբելիս Անկատար դերբայ ակմբում Վաղակատար դերբայ ակմբել Ապակատար դերբայ ակմբելու Ժխտական դերբայ ակմբի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա ակմբում եմ ակմբում ես ակմբում է ակմբում ենք ակմբում եք ակմբում են Անկատար անցյալ ակմբում էի ակմբում էիր ակմբում էր ակմբում էինք ակմբում էիք ակմբում էին Ապակատար ներկա ակմբելու եմ ակմբելու ես ակմբելու է ակմբելու ենք ակմբելու եք ակմբելու են Ապակատար անցյալ ակմբելու էի ակմբելու էիր ակմբելու էր ակմբելու էինք ակմբելու էիք ակմբելու էին Վաղակատար ներկա ակմբել եմ ակմբել ես ակմբել է ակմբել ենք ակմբել եք ակմբել են Վաղակատար անցյալ ակմբել էի ակմբել էիր ակմբել էր ակմբել էինք ակմբել էիք ակմբել էին Անցյալ կատարյալ ակմբեցի ակմբեցիր ակմբեց ակմբեցինք ակմբեցիք ակմբեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի ակմբեմ ակմբես ակմբի ակմբենք ակմբեք ակմբեն Անցյալի ապառնի ակմբեի ակմբեիր ակմբեր ակմբեինք ակմբեիք ակմբեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կակմբեմ կակմբես կակմբի կակմբենք կակմբեք կակմբեն Անցյալի ապառնի կակմբեի կակմբեիր կակմբեր կակմբեինք կակմբեիք կակմբեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի ակմբեմ պիտի ակմբես պիտի ակմբի պիտի ակմբենք պիտի ակմբեք պիտի ակմբեն Անցյալի ապառնի պիտի ակմբեի պիտի ակմբեիր պիտի ակմբեր պիտի ակմբեինք պիտի ակմբեիք պիտի ակմբեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի ակմբի՛ր ակմբե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ combine, unite, integrate գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ объединять (ru) ‎(obʺjedinjatʹ), объединить (ru) ‎(obʺjedinitʹ), сплачиват (ru) ‎(splačivat) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։