ահաբեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հա•բեր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ահ առաջացնող` հարուցող ◆ «Ողջու՛յն, բարեկա՛մ», Մասիսն որոտաց թունդ կայծակների ձայնով ահաբեր: Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. սարսափելի, երկյուղալի, ահռելի, զարհուրելի, սոսկալի, սահմռկելի, սամռկեցուցիչ, սահմռկուն, սարսռալի, քստմնելի, քասկնելի, ահալի, ահավոր, սարսափազդեցիկ, սարսափազդու, սարսափեցուցիչ, սարսափալից, երկյուղալից, ահազարհուր, ահասարսուռ, ահասարսափ, ահազդեցիկ, ահազդու, սաստկասարսուռ, մահասարսուռ, մահազարհուր, մահասարսափ, մղջավանջային, ահավրալից, ահալից, ահաբեր, ահընկեց, ահուտ, ահոտ, սարսափոտ, սարսափուն, (հզվդ․) պակուցիչ, պակչելի, սարսելի, սաստկատեսիլ, ահավորատեսիլ, ահավորատես, ահագնատես, ահագնատեսիլ, ահեղատես, ահեղատեսիլ, զարզանդալի, դառնատեսիլ, զարզանդոտ, զարզանդուն
  2. սաստիկ, ծայրահեղ, չափազանց
  3. ծանր, դաժան, դառն, անտանելի, զարհուրելի, քստմնելի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]