ահարկու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑhɑɾˈku]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•հար•կու
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- սարսափելի, զարհուրելի ◆ Գիշերն ահարկու և սև և հսկա մի չղջիկի պես թևերը փռեց։ (Ավետիք Իսահակյան)
- ահաբեկող, ահ ու սարսափ տարածող ◆ Թնդում էր նրա հռչակն ահարկու: Հովհաննես Թումանյան
Մակբայ
- հազդու կերպով, ահավորությամբ ◆ Քարանձավի մեջ ահարկու որոտում էր նրա ձայնը։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ահավոր, սարսափելի, երկյուղալի, զարհուրելի, քստմնելի, ահալի, ահալիր, ահալից, ահազդու, ահազդեցիկ, ահազարզանդ, ահազարհուր, սարսափազդու, ահեղ, ահոտ, ահուտ, երկնչելի
- ահազդեցիկ, ահազդու, ահասարսուռ, ահասաստ, սարսափազդու, ահընկեց (հին)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։