ահռելի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ահ•ռե•լի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ահ ու սարսափ ազդող ◆ Լսվում է մարդակերի ահռելի ոռնոցը։ Հովհաննես Թումանյան
  2. ծայրահեղ աստիճանի՝ չափերի, շատ մեծ, վիթխարի ◆ Անցավ անջուր անապատների ահռելի տարածությունների վերևից։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա հազիվ… ահռելի ճիգերով, բարձրացել է միայն այն աստիճանին։ (Վահան Տերյան)
  3. ծանր, դժվարին, անտանելի ◆ Դարձյալ հոգևոր շահից չէր այդ վեճը, այլ այն ահռելի ձանձրույթից։ (Ակսել Բակունց)

Մակբայ

  1. ահավորությամբ, ահեղորեն ◆ Ու նրանց առջև ահռելի բացվում, թշշում է ձորը արյունով լցված։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. մեծ, խոշոր, հսկա, հսկայական, ահագին, աժդահա, վիթխարի, ստվար, մեծղի, մեծկակ, մեծկեկ, հաղթ, (գվռ․) բետ, կոլլո, կոմբ, ջոջ, ջոջիկ, ջոջկեկ, մեծողի, ղոլոլա, տզման, տռտռա, զմփո, զռփ, զռփո
  2. սարսափելի, երկյուղալի, զարհուրելի, սոսկալի, սահմռկելի, սահմռկեցուցիչ, սահմռկուն, սարսռալի, քստմնելի, քասկնելի, ահալի, ահավոր, սարսափազդեցիկ, սարսափազդու, սարսափեցուցիչ, սարսափալից, երկյուղալից, ահազարհուր, ահասարսուռ, ահասարսափ, ահազդեցիկ, ահազդու, սաստկասարսուռ, մահասարսուռ, մահազարհուր, մահասարսափ, մղջավանջային, ահավրալից, ահալից, ահաբեր, ահընկեց, ահուտ, ահոտ, սարսափոտ, սարսափուն, (հզվդ․) պակուցիչ, պակչելի, սարսելի, սաստկատեսիլ, ահավորատեսիլ, ահավորատես, ահագնատես, ահագնատեսիլ, ահեղատես, ահեղատեսիլ, զարզանդալի, դառնատեսիլ, զարզանդոտ, զարզանդուն
  3. ծանր, դժվարին, դժվարոտ, հոգնեցուցիչ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]