աղա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղայ

վանկեր՝ ա•ղա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն՝ թուրքերեն ağa «պարոն, տեր»։

Գոյական

  1. գյուղատեր, կալվածատեր ◆ Փողը կտանք չար աղային, որ մեր բիժոն էլ չխլե։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  2. ազնվական, բարձր դասի պատկանող անձ ◆ Զինվորներն իրենց հարևան գյուղացիներին ավելի շուտ կհավատան, քան թե հողատեր աղաներին: (Վահան Տերյան)
  3. (մինչհ․) վարձու աշխատողներ ունեցող, առհասարակ՝ հարուստ ◆ Մարկոս աղա Ալիմյանը ծանր հիվանդ էր։ (Շիրվանզադե)
  4. (հնց․) հարգական տիտղոս, որով դիմում էին ուրիշներին
  5. (փխբ․) (հնց․) բարեկեցիկ՝ տնտեսապես ապահով մարդ
  6. (փխբ․) չաշխատող, անհոգ կյանք վարող անձ ◆ Ես աղա, դու աղա, մեր ջաղացն ո՞վ աղա։
  7. տեր, հովանավոր ◆ Ս․ Գևորգը բարկանալ չի, հիմի կբաշխի, մեր աղեն ա։ (Պերճ Պռոշյան)
  8. (փխբ․) (հնց․) ազնվաբարո՝ վեհանձն մարդ
  9. (նորբ․) (արհմրհ․) շահագործող, հարստահարիչ, ցեց
  10. (արհմրհ․) գործից՝ աշխատանքից խուսափող, անհոգ կյանք վարող անձ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. պարոն, իշխան, բեկ, ամիրա (արևմտհ․)
  2. (պատմ․) կալվածատեր, հողատեր, ավատատեր, ագարակատեր, գյուղատեր, (հնց․)՝ մյուլքադար, մյուլքատեր
  3. ամիրա
  4. պարոն, տիար, միստր (անգլիախոս ժողովուրդների), մըսյո (ֆրանս.), պան (լեհական), ամիրա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. (խսկց․) աղա մարդ
    1. հարգարժան՝ պատկառելի մարդ ◆ Ասանկ մարդ հազարին մեջ մեկ հատ չկա, մեկ հատ. աղա մարդ է, աղա մարդ: (Արփիար Արփիարյան)
    2. մեծահոգի՝ առատաձեռն մարդ

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]


Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Աղա: