Առաջացել է բնիկ հնդեվրոպական բառից, բայց բուն ձևի վերականգնումը դժվարություն է հարուցում․ ամենից ավելի հավանական է, որ առաջացել է հնդեվրոպական oleid ձևից՝ lei- < elei-` «դադարել, փոքրանալ, անհայտանալ» արմատից և համապատասխանաբար հյուսիսիսլանդական litt` «քիչ, վատ» (այլև՝ lei-t >), գերմաներեն՝ leiden` «հանդուրժել, տառապել» բառերից։ Ավելի քիչ հավանական է համեմատությունը ol-` «ոչնչացնել, վնասել, փչացնել» արմատի ածանցյալների հետ։
Գոյական
կոտորած, ավարառության, ավերանք, տեղահանում, ողբերգական անցուդարձ ◆ Թող չլինի պատերազմը, որ այնքան աղետների, որ այնքան թշվառություննևրի պատճառ դարձավ։ (Րաֆֆի)◆ Դարեր շարունակ, ժողովուրդ դու իմ, տեսել ես միայն փորձանք ու աղետ։ (Եղիշե Չարենց)
դժբախտություն, չարիք, շատ ծանր դժբախտ պատահար ◆ Պատը փուլ եկավ, զույգ երեխաներին տրորեց, այս աղետից խեղճ մայրը խելագարվեց։ ◆ Աղետը բույն էր դրել նրանց տանը։
մանր վիշտ, սրտի կսկիծ՝ իբրև հետևանք եկած դժբախտության ◆ Բարեկամների կարեկցությունը թեթևացնում է դժբախտի աղետը։ ◆ Աղետը կրծում է սիրտս։
խիստ ծանր դժբախտություն, չարիք, որ հարվածում է հասարակությանը ◆ Պատերազմը ոչ միայն աղետ է, այլև աղետների մայր, որ ծնում է սով, տիֆ և կործանում։ ◆ Պետությունը ժողովրդական աղետների ժամանակ կազմակերպում է բժշկական և պարենավորման օգնություն։
բնական պատահար (կարկուտ, հեղեղ, փոթորիկ, երաշտ և այլև) ◆ Մեծ աղետ էր եկել այդ տարի գյուղին, մայիսի սկզբին հանկարծ ձյուն էր տեղացել։ (Ակսել Բակունց)
պատերազմ ◆ Թե որտեղից արդյոք ծագեց էս ընդհանուր աղետը մեծ։ Հովհաննես Թումանյան
