Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղմկարար

վանկեր՝ աղ•մ(ը)•կա•րար

Ստուգաբանություն

աղմուկ բարձրացնող՝ առաջացնող, աղմկող ◆ Աղմկարարները կամաց-կամաց ցրվեցան։ (Մուրացան) ◆ Նրանք գնում են ուրիշ փողոցով, դարձյալ դեմ են ընկնում աղմկարար ամբոխին։ (Ակսել Բակունց)
շփոթություն գցող, խռովարար

աղմկասեր, խռովարար, խռովասեր, խռովարկու, խառնակիչ, (փխբ․) կռվարար, կռվասեր, (հնց․) վրդովարար, խազմարար
աղմկահարույց, աղմկաբեր

Բաղադրյալ բառեր
աղմկարարություն

աղմուկ բարձրացնող
անգլերեն՝ obstreperous գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ шумливый (ru) ‎(šumlivyj), крикливый (ru) ‎(kriklivyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

աղմուկող անձ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ крикун (ru) ‎(krikun), горлан (ru) ‎(gorlan) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։