Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղուտ

վանկեր՝ ա•ղուտ

աղուտ1[խմբագրել]

աղահանք պարունակող վայր, աղի պաշարով հարուստ վայր ◆ Այրուձիի առջև բացվեց ամայի դաշտը՝ իր աղուտների և ճախուտների հաջորդականությամբ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
աղտաղտուկ (սոլոնչակ)
(բնապ․) հողեր, որոնց վերին շերտերում պարունակվում են 1 % և ավելի ջրալույծ աղեր՝ քլորիդներ, սուլֆատներ և կարբոնատներ։ Տես նաև՝ աղակալված հող, աղուտ-ալկալի հող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Արարատյան, Բուլանըխ՝ թանկագին քար, հակինթ ◆ Էնքան աղուտ, զեմրութ էլից տյուսո վրա, որ տա մարտ չէր կերը թամաշա էնի։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Արարատյան՝ շատ աղ պարունակող (հող, վայր) ◆ Բարձունքից երևում էր Արարատյան դաշտն իր այգիներով, աղուտներով ու ճահճուտներով։ Սերո Խանզադյան ◆ Աղուտներում, ճահճուտներում խաղողի վազը չի կարելի աճեցնել։ դասագիրք

Բաղադրյալ բառեր
աղուտային

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ salt marsh գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ солончак (ru) ‎(solončak), солонец (ru) ‎(solonec) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ս.Ա. Բալոյան, Բնապահպանական նշանակության տերմինների և բառակապակցությունների բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ բնապահպ. նախ.-ն, Բնական պաշարների կառավ. և չքավ. նվազ. ծրագիր.», 2008 — 152 էջ։