աղվորություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁvɔɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղուորութիւն
վանկեր՝ աղ•վո•րութ•յուն
Կազմություն[խմբագրել]
Արմատ՝ աղվոր, վերջածանց՝ -ություն:
Գոյական
- (արևմտհ․) աղվոր՝ լավ լինելը, սիրունություն ◆ Անոնք կանցնին հալածող անուրջներու պես տրտում, չհասկցված բաներու աղվորությամբն անմեկին։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Աղվորությանը համար միայն առեր էր զինքը էրիկը։ (Գրիգոր Զոհրապ)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- սիրունություն, անձնագեղություն, գեղանիություն, գեղունություն, գեղակերպություն, չքնաղություն, (բնստ․)՝ գեղ, գեղանք, գեղություն, խորոտություն (գվռ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղվորություն(ը) | աղվորություններ(ը) |
| Սեռ. | աղվորության | աղվորությունների |
| Տր. | աղվորության(ը) | աղվորությունների(ն) |
| Հայց. | աղվորություն(ը) | աղվորություններ(ը) |
| Բաց. | աղվորությունից | աղվորություններից |
| Գործ. | աղվորությամբ | աղվորություններով |
| Ներգ. | աղվորությունում | աղվորություններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։