Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղքատութիւն

վանկեր՝ աղ•քա•տութ•յուն

Կազմություն

Արմատ՝ աղքատ, վերջածանց՝ -ություն:

աղքատ՝ չքավոր լինելը ◆ Շատերի հիշողության մեջ դեռ կենդանի էին անցյալ պատերազմի արհավիրքները, սովը, աղքատությունը, մահն ու ավերը։ (Հրաչյա Քոչար) ◆ Գազավոնի տունը բաղկացած էր երկու թե երեք սենյակից, որոնց մերկ աղքատությունը շատ զարմացրեց հյուրերին։ Ստեփան Զորյան
աղքատի հատկությունը, հոգեբանությունը
(փխբ․) պակասություն, խղճություն (մտքի, գիտելիքի և այլն)
(ժղ․) մուրացկանություն
(սոցաշխ․) սակավ ապահովված քաղաքացիների և բնակչության կատեգորիաների ծայրահեղ ցածր կենսամակարդակի, նրանց նյութական և հոգևոր պահանջմունքների անբավարարության ցուցանիշ
(տնտգ․) վիճակ, որի դեպքում անհատի կամ ընտանիքի հիմնական պահանջմունքները չեն բավարարվում ունեցած միջոցներով

չքավորություն, թշվառություն, չունևորություն, խեղճություն, ընչազրկություն, անինչություն, կարոտություն, չքոտություն, անկուտիություն(ժղ․)
տե՛ս մուրացկանություն
տե՛ս տնանկություն
տե՛ս խղճուկություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ poverty, poorness, pauperism գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ бедность (ru) ‎(bednostʹ), нищета (ru) ‎(niščeta), скудость (ru) ‎(skudostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։
Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։