ամանաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամանաթ

վանկեր՝ ա•մա•նաթ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն՝ արաբերեն amanāt:

Գոյական

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Թբիլիսի, Կարին, Վան, Սասուն, Արաբկիր, Ուրմիա, Հաճն, Մոկս, Շատախ, Համշեն՝ (ժղ․) ավանդ, պահ տրված բան ◆ Ամանաթ քեզ որդիքս։ (Րաֆֆի) ◆ Սաղ սալամաթ ձեր ամանաթը ձեզ եմ տալի։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. ոչ սեփական, մեկից պահ վերցրած ◆ Մարդը կնգան ասում է, թե էս ղութին ամանաթ է, ձեռը չտաս։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Ամանաթ ձի նստողը թեզ կիջնի։
  3. ամուսնուն ոչ հավատարիմ, շահադիտական նպատակով ամուսնացած (կին) ◆ Հմի ամանաթ կնկտիք շատ կան… զնջլով պտի պահես։ (Խաթաբալա)
  4. խորհուրդ, պատվեր, հանձնարարություն ◆ Ինձանա քյեզ ամանաթ՝ սարեն էն ղոլը քյինաս վեչ։ ՀժՀք
  5. գրավական

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ավանդ, պատվեր, պատվիրան, կամք
  2. տե՛ս գրավական

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]