աման-չաման

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑmɑn t͡ʃʰɑˈmɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աման-չաման

վանկեր՝ ա•ման-չա•ման 

Գոյական

  1. (հվքկն․) ամաններ և նման բաներ (դանակ, պատառաքաղ և այլն) ◆ Երբ մարդը տանից դուրս է գնում, վեր է կենում, տան կահ-կարասին, աման-չամանը իրար գլխով է տալի՝ ջարդում։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (հվքկն․) ամանեղեն, սպասք, սպասեղեն

Աղբյուրներ[խմբագրել]