ամբաստանյալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«Ամբաստանյալ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբաստանեալ

վանկեր՝ ամ•բաս•տան•յալ 

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ ամբաստան, վերջածանց՝ -յալ:

Գոյական

  1. (իրավ․) այն անձը, ում դատի տալու որոշում է կայացվել, դատի տրված, մեղադրյալ ◆ Չնստած դեռ իր աթոռին վրա՝ նախագահը կը վարանի. ամբաստանյալին ներկայությունը կը ստուգե։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Ածական

  1. (հին) ամբաստանված, զրպարտված
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. մեղադրյալ
  2. զրպարտյալ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։