ամբարտավանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑmbɑɾtɑvɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբարտաւանութիւն

վանկեր՝ ամ•բար•տա•վա•նութ•յուն 

Կազմություն[խմբագրել]

Արմատ՝ ամբարտավան, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

  1. ամբարտավան լինելը, գոռոզություն, ամբարտավանի հատկությունը ◆ Մեր բոլոր վաստակը կորած կհամարվի, եթե չպատժենք հանդուգն թշնամուն, եթե չխորտակենք նրա խոլական ամբարտավանությունը: (Րաֆֆի)
  2. ամբարտավանի արարք, վերաբերմունք, վարքագիծ ◆ Ես ավելի բարձր էի դասում Հայաստանի ամբողջությունը, քան հարյուրավոր առանձնացած իշխանություններ, որոնք, իմ նախորդների անհոգությունից, այն աստիճան բռնացել էին, որ ամեն անգամ ամբարտավանությամբ եղջյուր էին թոթափում իրենց արքայի դեմ։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

գոռոզություն, ինքնահավանություն, մեծամտություն, գոռոզամտություն, բարձրամտություն, բարձրահոնություն, բարձրահավանություն, պարծենկոտություն, սնապարծություն, անձնապարծություն, անձնագոհություն, անձնահաճություն, ինքնագոհություն, ինքնահաճություն, ինքնապարծություն, գոռոզասրտություն, անհամեստություն, ամբարշտություն, (գրք․)՝ կոկոզություն, կոկոզանք, կոկոզավզություն, կոկոզամտություն, ամբարհավաճություն, փքանք (փխբ․)

Աղբյուրներ[խմբագրել]