ամեհի

Վիքիբառարան-ից
Jump to navigation Jump to search

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ ա•մե•հի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից, թեև բուն աղբյուրը հաստատված չէ:

Ածական

  1. անսանձ, անզուսպ, կատաղի ◆ Իսկ այնտեղ, շամբուտների խոնավ մթության մեջ, թավալվում էր ամեհի վարազը: (Րաֆֆի) ◆ Ու ամեհի ծովն է գոռում, մերթ կորչում է խըլացած: Հովհաննես Թումանյան ◆ Լեռնացել նե ուժեր վիթխարի՝ ամեհի ելած իրար դեմ: (Եղիշե Չարենց)
  2. սանձի չնտելացած, անվարժ (ձիերի մասին) (հնց․) ◆ Ամեհի ձիանքն աղբյուրից խըրտնած՝ ծառս ծառս են կանգնում ու մոտ չեն գալի: Հովհաննես Թումանյան ◆ Դա մի սպիտակ ամեհի ջորի էր: (Րաֆֆի)
  3. հսկայական, վիթխարի (փխբ․) ◆ Եվ ամեհի այդ քաղաքներում, Օծված ցնորքով ու վաստակով՝ Նա ամբոխներ էր տեսել հլու, Եվ տերեր՝ շռայլ ու հաստափոր: (Եղիշե Չարենց) ◆ Ու դարավոր ցավն ամեհի Չի խորտակել էն հոգին: Հովհաննես Թումանյան
  4. վայրենի, անմշակ (հնց․)
  5. անտանելի, դժողային ◆ ամեհի ցավ (փխբ․)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

տե՛ս անսանձ, կատաղի, վիթխարի, հսկայական

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

Ստացված է «https://hy.wiktionary.org/w/index.php?title=ամեհի&oldid=1373421» էջից