Jump to content

ամեհի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•մե•հի 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից, թեև բուն աղբյուրը հաստատված չէ։

Ածական

  1. անսանձ, անզուսպ, կատաղի  Իսկ այնտեղ, շամբուտների խոնավ մթության մեջ, թավալվում էր ամեհի վարազը։ (Րաֆֆի)  Ու ամեհի ծովն է գոռում, մերթ կորչում է խըլացած։ Հովհաննես Թումանյան  Լեռնացել են ուժեր վիթխարի՝ ամեհի ելած իրար դեմ։ Եղիշե Չարենց
  2. սանձի չընտելացած, անվարժ (ձիերի մասին) (հնց․)  Ամեհի ձիանքն աղբյուրից խըրտնած՝ ծառս ծառս են կանգնում ու մոտ չեն գալի։ Հովհաննես Թումանյան  Դա մի սպիտակ ամեհի ջորի էր։ (Րաֆֆի)
  3. հսկայական, վիթխարի (փխբ․)  Եվ ամեհի այդ քաղաքներում, Օծված ցնորքով ու վաստակով՝ Նա ամբոխներ էր տեսել հլու, Եվ տերեր՝ շռայլ ու հաստափոր։ Եղիշե Չարենց  Ու դարավոր ցավն ամեհի Չի խորտակել էն հոգին։ Հովհաննես Թումանյան
  4. վայրենի, անմշակ (հնց․)
  5. անտանելի, դժոխային  ամեհի ցավ (փխբ․)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

տե՛ս անսանձ, կատաղի, վիթխարի, հսկայական

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]