ամիրա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամիրայ


վանկեր՝ ա•մի•րա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն՝ ասորերեն amīrā (արաբերեն amīr):

Գոյական

  1. արաբական իշխանության կողմից նշանակված կուսակալ կամ կառավարիչ որևէ նահանգի, երբեմն նույնիսկ անկախ իշխան ◆ Որովհետև Դվինում դեռ արաբացի ամիրաներ էին… այս պատճառով… Մարզպետունի իշխանը մնացել էր Գառնիից տարագիր։ (Մուրացան)
  2. պոլսում՝ հարգական տիտղոս բարձրաստիճան հայերի, որոնք ազգային սահմանադրությունից առաջ տնօրինում էին ազգային գործերը ◆ Այս մեծ ամիրան, այս գոռոզ մարդը, որ վաթսուն տարի իր տան մեջ միահեծան իշխեր էր բռնակալի մը պես, լքյալ և անոքիկ մեռավ։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կուսակալ, կառավարիչ, աղա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]