Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ամ•նե•զի•ա

Ստուգաբանություն

<aмнезия<հուն. a ժխտական մասնիկ + mneia, mnēmē hիշողություն

(գիտ․) հիշողության կորուստ կամ թուլացում, անհիշություն, անհուշություն ◆ Մի կողմից ուղեղի չորացում, միացած բութ գլխացավի հետ… մյուս կողմից՝ ամնեզիա միացած բառամոռացման հետ։ (Մամուլ)
(սոցաշխ․) հիշողության խանգարում, հուշերի բացակայություն, հաճախ առաջանում է գլխուղեղի հիվանդության պատճառով

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Աշոտ Եսայան, Սոցիալական ոլորտի բառարան («Հույսի կամուրջ» ՀԿ), Երևան, 2005 — 344 էջ։