ամոթալի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmɔtʰɑˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամօթալի
վանկեր՝ ա•մո•թա•լի
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- ամոթ բերող, ամաչելու արժանի ◆ Նա միայն և միմիայն Շուշանիկի պատճառով կուլ տվեց ամոթալի ապտակը։ (Շիրվանզադե) ◆ Սարդարյանը գլխավորում է Լևոնյանի դեմ հերյուրված այս ամոթալի գործը։ (Նաիրի Զարյան)
- զզվելի, վատ, գարշելի (փխբ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- ամոթալիր, ամոթալից, ամոթաբեր, անպատվաբեր, նշավակելի, (արևմտհ․), այպանալից, այպանելի, ամոթածու (հնց․)
- ամոթալի, ամոթալից, ամոթաբեր, անպատվաբեր, անփառունակ, նկուն, նշավաելի, նշավակ, ամոթահար, ամոթապարտ, ամոթածու, (հնց․), ամոթազգյաց, ամոթակոր, ամոթական, այպանալից, քարվանկ, ծանկ, (ժղ․), սևերես, ամոթերես, ամոթածեծ, ամաչերես, կորագլուխ, խափ-խայտառակ, գլուխը կախ, գլուխը քաշ, (քարշ), երեսը(դ) սպիտակ (ճերմակ) թանն ընկած մուկ
- զզվելի, գարշելի, նողկալի, եղկելի, զազրելի, գանելի, խորշելի, պժգալի, զազիր, գարշ, զզվական, սիրտխառնուք, զահուրմար, գաշոտ, անունը տուր երեսին մի նայիր, զազրավետ, զազրական, զազրային, (գվռ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։