ամոթխած

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ ɑmɔtʰˈχɑt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամօթխած

վանկեր՝ ա•մոթ•խած 

Ածական

1. ամոթ զգացող, ամաչկոտ, պարկեշտ◆ Կուզեի լինել լուսին ամոթխած Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Սա կոտրած ժպիտով, , ամոթխած նայեց և աչքերը կախեց Դերենիկ Դեմիրճյան
2. ամոթհար (բնստ․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
ամոթխածություն ամոթխածորեն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։