ամոթու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ ա•մո•թու 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Մակբայ

  1. (ժղ․) ամոթից, ամաչելուց ◆ Խեղճ հարսը ամոթու մտել է գոմն ու գոմի սնից իրեն կախել։ (Անահիտ Սահինյան) ◆ Ամոթու տանից չէր դուրս գալիս։ Ալեքսան Մեխակյան ◆ Ամոթու չէր իմանում՝ իր մեծահոգի բարեկամի ոտնե՞րն ընկնի, թե ձեռը համբուրի։ (Խաչատուր Աբովյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]