ամոնիում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑmɔnˈjum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•մո•նիում 

Ստուգաբանություն

<аммоний<հուն. ամիակ

Գոյական

1. բորակածնի և ջրածնի ատոմների խումբ (քիմ․)
2. տե՛ս ավշակ (սխ.)
3. ածխաթթվային ավշակի խառնուրդ (մսնգ․)
4. (կենսք․) ատոմների խումբ, որը քիմիական տարբեր ռեակցիաների ժամանակ մեկ միացության մոլեկոլից անցնում է մյուսին՝ առանց դրանց կառուցվածքի փոփոխության։ Մտնում է ամոնիումի հիմքերի և բազմաթիվ աղերի կազմության մեջ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։