ամփոփում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ամ֊փո֊փում 

Գոյական

  1. ամփոփելը, ամփոփվելը
  2. հոդվածի, աշխատանքի հիմանական արդյունքների ու եզրակացությունների համառոտ շարադրանք (գիտ․)
  3. երկբարբառների վերածումը ձայնավորի (քրկն․)
  4. (հրտ․) գրվածքի բովանդակության սեղմ շարադրանք, որը տպագրվում է գրվածքի վերջում, հաճախ ոչ այն լեզվով, որով տպագրված է հիմնական տեքստը
  5. (լեզվբ․) բառի կազմի մեջ եղած որևէ հնչյունական տարրի, միանման հնչյունախմբերի կամ վանկերի միացում, վերաբացում, որով բառի հնչյունական կազմը համառոտվում է
  6. (գրադ․) ռեզումե
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. եզրափակում, եզրափակություն
  2. միացում, ամփոփման օրենք, վանկային տարնմանում
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։